Pochodzący z Brazylii 76-letni dziś Carlos Barbosa - Lima, jest uważany nie tylko za legendę gatunku "musica populeira", lecz także latynoamerykańskiej sceny jazzowej na całym świecie. 8 października tego roku nakładem wytwórni GLM, osiadły przed wielu laty w Stanach Zjednoczonych Brazylijczyk opublikuje swój najnowszy album, "El Manisero", na którym usłyszymy najsłynniejsze latynoamerykańskie utwory zaaranżowane przez niego na dwie gitary akustyczne. Gościnnie, w 4 utworach, pojawi się również fortepian.
Nie bez powodu Carlos Barbosa - Lima zwany jest Mistrzem Gitary. Zresztą, w wieku zaledwie 13 lat, legendarny dziś muzyk okrzyknięty został mianem "Cudownego dziecka gitary". Już wtedy występował na scenie z wybitnym klasycznym gitarzystą Andrésem Segovią, czy (nieco później) z wielkim Antonio Carlosem Jobimem. Jako 14-latek Carlos wydał swój pierwszy album, 22-latek - zadebiutował na scenie Carnegie Hall (!).
W sesji nagraniowej do albumu "El Manisero" udział wzięło dwóch gitarzystów: Carlos Barbosa - Lima oraz zaprzyjaźniony z nim Johannes Tonio Kreusch. Gościnnie, w czterech utworach, wystąpił również jego brat - bliźniak, Cornelius Claudio Kreusch (fortepian).
Na repertuar składają się interpretacje trzynastu utworów autorstwa najwybitniejszych przedstawicieli muzyki latynoamerykańskiej: Alberto Ginastery, Luiza Bonfy, Manuela Maríi Ponce, Moisésa Simonsa i oczywiście samego Antonio Carlosa Jobima:
1. Moises Simons - "El Manisero"/ 2. Luiz Bonfa - "Manha de Carnaval"/ 3. Augustin Lara - "Solamente une vez"/ 4. Antonio Carlos Jobim & Vinicius de Moraes - "Canta Mais"/ 5. Manuel Esperon Gonzales - "Ay, Jalisco no te rajes"/ 6. Antonio Carlos Jobim - "Por Causa de Voce"/ 7. Alfredo Vianna (Pixinguinha) - "Rosa"/ 8. Quirino Mendoza y Cortes - "Cielito Lindo"/ 9. Alberto Ginastera - "Danza Criolla I"/ 10. Alberto Ginastera - "Danza Criolla III"/ 11. Alberto Ginastera - "Gato"/ 12. Heitor Villa-Lobos - "Sentimental Melody"/ 13. Manuel Maria Ponce - "Estrellita".
W trakcie swojej 60-letniej kariery, Carlos Barbosa - Lima zdołał podjąć się aranżacji bądź transkrypcji więcej niż 1000 utworów zarówno latynoamerykańskich, jak i dzieł muzyki klasycznej. Dołączona do płyty książeczka z cennymi informacjami, biografią oraz krótkim wywiadem pozwala zrozumieć na szerszą skalę klasycyzujący klimat aranżacji dzieł znanych nam dotychczas głównie jako utwory latynoamerykańskie.
Niezwykłym jest jednak fakt, że poza dostojnością, pietyzmem i elegancją wykonania wynikającymi z klasycznego podejścia do tematu, utworom nie odebrano w żaden sposób oryginalnego ciepła brzmienia, pozwalając im nadal ociekać gorącym, soczystym rytmem. Głęboko nasycone barwy dźwięku podsycane są w niesamowity sposób akustycznym brzmieniem instrumentów. W czterech utworach z gościnnie występującym fortepianem stajemy się świadkami pięknych, barwnych dialogów pomiędzy instrumentami.
W repertuarze niejeden z utworów przywoła na nasze usta nostalgiczny uśmiech, niejeden też poprzez fantastyczne improwizacje przeniesie nas w wyobraźni na najlepsze sceny jazzowe. Bez wielkiej orkiestry, bez rozdmuchanych efektów - dwóch gitarzystów (chwilami - z pomocą świetnego pianisty!) - jest w stanie zaczarować i pomalować świat tak, byśmy na chwilę zapomnieć mogli o szarej codzienności!
Album ten to nie tylko niezwykłe bogactwo gatunkowe i kulturalne, ale też wielki triumf delikatności piękna, które - by lśnić najmocniej, nie musi wcale, jak się okazuje, być ozłocone i wyniesione na piedestał z wielkim rozgłosem i hukiem, by stać się pięknem prawdziwym, niemal - absolutnym.
Ogrom wysiłku i pracy włożonej w aranżację utworów sprawił, że muzyka - choć bez wątpienia zyskała na dostojności i powadze, nie zatraciła lekkości i beztroski oraz.... Południowego słońca!
Przyjemna, lekka, piękna - a także o nieocenionej wartości intelektualnej. O niniejszym albumie powiedzieć można, że to najnowszy spośród około 70-ciu jak dotąd nagranych przez Carlosa płyt. Dla mnie jednak - to bez wątpienia pozycja, której naprawdę nie powinno zabraknąć na półce żadnego miłośnika muzyki. Bez względu na gatunek!
Marta Ratajczak
O albumie przeczytamy również na portalu LongPlay: /link/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz